Mamo przepraszam Ciebie za te wszystkie udręki, jakie przeszłaś przez lata ze mną.Byłam beznadziejną córką.Cierpiałaś ,płakałaś, krzywdziłam Ciebie.Tato, jeśli mnie słyszysz gdzieś tam w niebie, błagam Cię o wybaczenie – przepraszam. Wiem że nie miałeś powodu do dumy, pamiętam jak leżałeś wtedy chory na łóżku, chciałeś porozmawiać a ja Cię odtrąciłam,bałam się Twojej słabości, nie chciałam nic czuć.Córko moja jedyna,przepraszam Ciebie za to, jaką jestem matką, jaką byłam. Bardzo Cię zawiodłam, nie miałaś we mnie wsparcia, dlatego też jesteś zagubionym człowiekiem. Nigdy nie chciałam źle, wszystko jest z troski, być może nie umiem być dobrą matką i za to przepraszam. I siebie przepraszam za swoje nałogi, za poczucie wstrętu i pogardę do siebie. I Ciebie przepraszam, za obłudę, tworzenie iluzji, kłamstwo, wyzysk. Wybacz mi.
